Inkopen
Aan het begin van de sessie hebben we wat inkopen proberen te doen. een Koffieautomaat voor de cockpit (vakkundig gerestaureerd door Gemma), en een laserrifle voor Martijn. Helaas had de laserrifle geen succes, dus die blijft op de verlanglijst staan.
Toeristen
De week begon rustig op Takeda station. Een astroidegordel rijk aan erts trok door het systeem, en iedereen met een schip dat half geschikt was om te vliegen en minen trok erheen. Dit had als potentieel voordeel dat de toeristen van het gestrande jacht zich verveelden in Murphies Bar 'n Grill. Ik hoopte daar een slaatje uit te kunnen slaan door ze een verzetje te bieden in de vorm van een toeristisch reisje naar de planeet. Helaas bleek dat een stuk lastiger dan gedacht, en er was ook niet wcht geld te halen.
Mining-run
Dus zetten we Henk Wijngaard op de jukebox en gingen we opzoek naar eerlijke handelaars of arbeiders waar zaken mee gedaan konden worden. Na een tijdje raken we aan de praat met een miner die een van de weinigen is die niet naar de astroidegordel is afgereisd. Het blijkt dat de markt momenteel wordt gedomineerd door de Federatie van Miners. Om de gewonnen erts te kunnen vervoeren moeten de miners commissie betalen aan de Federatie. Echter, de opbrengst van de miners is dermate laag dat dit niet rendeerd. Goed als we zijn, zijn we natuurlijk nooit te beroerd, tegen 20% commissie, hier ff tekenen, een medemens uit de brand te helpen.
Ruzie met Baccus
Zo gezegd, zo gedaan. Onderweg kwamen we een oude vriend tegen: Kapitein Baccus. Op de heenweg werden we gedisst zodat we ten onrechte aan de kant gingen. Op de terugweg was het zo mogelijk nog erger. Midden op de route werden we verrast door een EM-puls die alle electrische systemen plat legde. Het heeft heel wat sleutelwerk opgeleverd om de schade weer te herstellen. Het goede nieuws is dat Baccus Pissed off was vanwege het feit dat we in het vaarwater van de Federatie van miners bezig waren. Een gouden regel is dat als je mensen pissed off maakt ben je op de goede weg. Het enige wat we hem nog na konden slingeren was de befaamde "je moeder"-wiggle
De befaamde "je moeder"-wiggle
Drones gone beserk
Na een tweede lading gelost te hebben kwamen we voor een derde keer aan bij de astroidbelt. Hier was het werk tot stilstand gekomen. Een miningdrone, een oude militaite drone, was in zijn oude gedrag teruggevallen, en zag in iedereen die dichtbij genoeg kwam een vijand waarmee afgerekend diende te worden. Martijn was de ware held die zich in een vacsuit hees en 1:1 de strijd met de drone aanging. Na enkele schoten over en weer scorde hij een aantal voltreffers, waarna de drone het begaf. De erts was weer veilig gesteld en het cashen kon beginnen.
Redelijk luceratief
Al met al was het een redelijk luceratieve avond. Ooit komt er een tijd dat we Baccus betaald kunnen zetten en dat we een drive kunnen "kopen" die ons uit dit troosteloze stuk ruimte kan halen.
Hoooooowdyyyyy friends and neighbors! Dit was Jack Williams weer met een mooie infomercial. It's amaaaaazing!!! Ben jij ook geinteresseerd wat de Lone Star Tradinge Corporatio voor jou kan betekenen? Call Jack, baby, call Jack
Geen opmerkingen:
Een reactie posten